Για πρώτη φορά, επιστήμονες στις ΗΠΑ, μελετώντας και νευροαπεικονιστικά τον εγκέφαλο μαθητών δημοτικού, επιβεβαίωσαν ότι η θετική ψυχολογική στάση και προδιάθεση ενός παιδιού απέναντι στα μαθηματικά, παίζει ρόλο-κλειδί, εξίσου σημαντικό με τη νοημοσύνη, στο αν θα έχει καλές σχολικές επιδόσεις σε αυτό το μάθημα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Λανγκ Τσεν του Τμήματος Ψυχιατρικής και Συμπεριφορικών Επιστημών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό ψυχολογίας “Psychological Science”, εντόπισαν το «κύκλωμα» του εγκεφάλου που συνδέει τη θετική στάση απέναντι στα μαθηματικά με την επιτυχία σε αυτό τον τομέα.
Οι επιστήμονες βρήκαν ότι όσο πιο θετικά βλέπει ένας μαθητής τα μαθηματικά και δεν τα φοβάται, ούτε τα βαριέται ή τα αποφεύγει, τόσο καλύτερα λειτουργεί ο ιππόκαμπος, το κέντρο μνήμης του εγκεφάλου κατά την εκτέλεση των αριθμητικών πράξεων.
Εδώ και χρόνια, οι εκπαιδευτικοί έχουν διαπιστώσει ότι οι μαθητές παίρνουν καλύτερους βαθμούς στα μαθηματικά, όταν δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον γι’ αυτά και όταν οι ίδιοι θεωρούν τους εαυτούς τους καλύτερους σε αυτό το μάθημα. Η νέα μελέτη επιβεβαιώνει ότι η θετική ψυχολογική και νοητική στάση ενός μαθητή, αποτελεί βασικό δείκτη πρόβλεψης για το πόσο καλός θα είναι πράγματι στα μαθηματικά, πέρα μάλιστα από την εξυπνάδα του.
«Η προδιάθεση είναι πραγματικά σημαντική. Σύμφωνα με τα ευρήματά μας, η συμβολή της θετικής προδιάθεσης είναι τόσο μεγάλη όσο και η συνεισφορά του δείκτη νοημοσύνης, όσον αφορά τις επιδόσεις στα μαθηματικά» δήλωσε ο Τσεν και τόνισε ότι οι επιστήμονες δεν περίμεναν να βρουν ότι η προδιάθεση παίζει τόσο μεγάλο ρόλο.
Η μελέτη βασίστηκε στη μελέτη 240 παιδιών, ηλικίας επτά έως δέκα ετών, τα οποία υποβλήθηκαν σε τεστ μαθηματικών, νοημοσύνης, μνήμης, γνώσεων κ.α., ενώ και οι γονείς τους απάντησαν σε ερωτηματολόγια σχετικά με το επίπεδο άγχους και την προδιάθεση των παιδιών σε σχέση με τα μαθηματικά. Στη συνέχεια, 47 παιδιά υποβλήθηκαν σε μαγνητική απεικόνιση εγκεφάλου, ενώ έλυναν αριθμητικά προβλήματα.
Διαπιστώθηκε ότι παιδιά με αρνητική στάση απέναντι στα μαθηματικά πολύ σπάνια είχαν καλές επιδόσεις στα μαθηματικά τεστ. Από την άλλη, όμως, δεν αρκεί η θετική προδιάθεση και μόνο για να γίνει ένα παιδί «αστέρι» στα μαθηματικά.
«Η θετική προδιάθεση ανοίγει την πόρτα, προκειμένου τα παιδιά να τα πάνε καλά, αλλά δεν εγγυάται ότι αυτό όντως θα συμβεί, καθώς παίζουν ρόλο και άλλοι παράγοντες» τόνισε ο Τσεν.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι σημαντικό να δημιουργείται ένας αλληλοτροφοδοτούμενος «ενάρετος» κύκλος, δηλαδή τα παιδιά να έχουν επιτυχίες στα μαθηματικά, ώστε αυτό να τους δημιουργεί αυτοπεποίθηση και θετική προδιάθεση, πράγμα που με τη σειρά του θα φέρει βελτίωση των επιδόσεων. Με τον ίδιο τρόπο, ένας μαθητής μπορεί να παγιδευτεί σε ένα φαύλο κύκλο στα μαθηματικά, όπου η αρνητική προδιάθεση και οι αποτυχίες στα τεστ και τους βαθμούς αλληλοτροφοδοτούνται.
