Περιμένουμε από τους άλλους να μαντέψουν τι σκεφτόμαστε, να ιχνογραφήσουν τις προθέσεις μας.
Άδικος κόπος, ο καθένας χαμένος στα προβλήματά του, δύσκολα περιεργάζεται τα λεγόμενα του συνομιλητή του.
Πάει καιρός που οι άνθρωποι σταμάτησαν να ενδιαφέρονται για πολλά. Χάθηκε η θέληση για ζωή, έμεινε μονάχα μια ελάχιστη θέληση για αγώνα να θυμίζει αμυδρά πως κάποτε ετούτος ο τόπος δε σταματούσε να δρα και να ονειρεύεται.
Όνειρα που έμειναν μονάχα στα χαρτιά, άνθρωποι που σκέφτονται και οι σκέψεις μένουν εκεί μετέωρες, γίνονται πουλιά και φεύγουν μακριά, εξαφανίζονται. Λέξεις που δεν τολμάνε να αντικρίσουν τον έξω κόσμο. Πόσο δύσκολο είναι άραγε, όταν θες κάτι να το ζητάς;
Κανένας δεν είναι εκ φύσεως μάντης για να μπορέσει να προβλέψει τα μελλούμενα. Άρα κανένας δεν θα μπορέσει να σε βγάλει από την δύσκολη θέση εκτός από εσένα τον ίδιο.
Άσε στην άκρη τις ντροπές, τους παρανοϊκούς φόβους και πάρε τη ζωή σου, στα χέρια σου.
Εδώ παίζεται η δική σου προσωπική ταινία, είσαι ο πρωταγωνιστής και αφήνεις τους κομπάρσους να παίζουν για σένα. Αφήνεις το σενάριο να σε χρησιμοποιεί σαν μαριονέτα. Φτάνει, αντέδρασε, ξύπνα!
Είναι παροδικό το πέρασμα μας από εδώ, όλα είναι εφήμερα και εσύ σπαταλάς τις στιγμές με λάθος τρόπο. Κι όταν φτάσεις στα μισά, αν σκεφτείς να γυρίσεις πίσω να δεις τι έκανες, εύχομαι να μη συνεχίσεις μετανιωμένος. Αν πάλι δεν γυρίσεις ποτέ να δεις και συνεχίσεις την πορεία σου απτόητος, είναι βαρύ το τίμημα να καταλάβεις την ύστατη στιγμή ένα ενδεχόμενο λάθος σου, τότε θα είναι αργά.
Δεν λέω είναι αναπόφευκτα κι αυτά, κανένας δεν μπορεί να είναι τέλειος πάντα, άσε που μέσα από τα λάθη μας οι άνθρωποι μαθαίνουμε και γινόμαστε καλύτεροι.
Όμως ας διαχωρίσουμε κάτι, είναι άλλο πράγμα να κάνεις ένα μικρό λάθος, πταίσματα συνήθιζα να τα λέω αυτά. Κι άλλο πράγμα να κάνεις ένα μεγάλο λάθος με ολέθριες συνέπειες. Αυτό μπορείς να το ονομάσεις και μοιραίο, αν αναλογιστείς την συνέχεια που ακολουθεί.
Γι’ αυτό σου λέω ό,τι θες να βρίσκεις τρόπο και να το ζητάς. Καλύτερα είναι να υπάρχει ένας παραπάνω ευτυχισμένος εν ζωή παρά δύο, τρείς μετανιωμένοι αργότερα.
Της Παρασκευής Χατζή – anapnoes.gr
