Περισσότερα από 1.000 συστημικά νοσήματα δίνουν πρόωρες εκδηλώσεις στην στοματική κοιλότητα ή συσχετίζονται με τις παθήσεις του στόματος, ενώ με την εξέλιξη της ιατρικής ανακαλύπτονται καθημερινά και άλλες τέτοιες ασθένειες.
Για παράδειγμα, οι φλεγμονές των ούλων μπορεί να οφείλονται στον διαβήτη ή σε προκαρκινικές βλάβες του στόματος. Εξάλλου, οι ασθένειες της στοματικής κοιλότητας έχουν δυσμενείς επιπτώσεις σε καίρια ζωτικά όργανα, όπως πχ η περιοδοντίτιδα στην καρδιά, η κακή σύγκλιση των δοντιών στην κροταφογναθική άρθρωση, με συνέπεια τον πόνο, η κακή μάσηση στον πεπτικό σύστημα κλπ. Επιπλέον, η έλλειψη ή η απώλεια δοντιών, επηρεάζει την αισθητική του προσώπου, καθώς και την φώνηση.
Τα παραπάνω επισήμανε ο πρόεδρος της Ελληνικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας, Θανάσης Κατσίκης, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, με αφορμή το 37ο Πανελλήνιο Οδοντιατρικό Συνέδριο, με θέμα: «Η Οδοντιατρική αναπόσπαστος κλάδος στην ιατρική αλυσίδα» που θα διεξαχθεί από τις 19 έως τις 21 Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη (συνεδριακό κέντρο Ιωάννης Βελλίδης).
«Η επιλογή του θεματικού τίτλου “Η Οδοντιατρική αναπόσπαστος κλάδος στην ιατρική αλυσίδα” αναδεικνύει ακόμη περισσότερο τη σχέση της στοματικής υγείας με τη γενική υγεία του ατόμου και την ποιότητα ζωής του, ενισχύοντας κατ΄ αυτόν τον τρόπο τη θέση του οδοντιάτρου σε αυτό το κεφάλαιο, που τόσο επαληθεύεται από την επικαιρότητα και την αναφορά του στα ευρωπαϊκά μας όργανα» πρόσθεσε ο κ. Κατσίκης.
«Η Οδοντιατρική είναι μία από τις 39 ειδικότητες της Ιατρικής. Η υγεία του στόματος και η γενική υγεία αποτελούν τους κρίκους μιας αλυσίδας που συνδέονται μεταξύ τους» επισήμανε ο πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου, καθηγητής του Οδοντιατρικού Τμήματος του ΑΠΘ, Λάμπρος Ζουλούμης. Παράλληλα τόνισε, ότι πριν αρχίσει οποιαδήποτε θεραπεία στο στόμα, ο οδοντίατρος θα πρέπει να συνεργάζεται με τον γιατρό που είναι εξειδικευμένος στην πάθηση του ασθενούς.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, οι φλεγμονές των ούλων απορυθμίζουν το σάκχαρο στους διαβητικούς ασθενείς ή μπορεί να γίνουν αιτία απόρριψης των τεχνικών αρθρώσεων. Γι΄ αυτό, σε τέτοιες περιπτώσεις, ο διαβητολόγος και ο ορθοπαιδικός θα πρέπει να συνεργάζονται με τον οδοντίατρο.
Επίσης ανέφερε, ότι καμία καρδιολογική επέμβαση ή μεταμόσχευση δεν μπορεί να γίνει αν ο ασθενής δεν έχει άριστη στοματική υγεία. Επιπλέον πρόσθεσε, ότι οι ασθενείς που έχουν οστεοπόρωση και κάνουν θεραπεία με διφωσφονικά, θα πρέπει να σταματήσουν τη λήψη τους για ένα διάστημα πριν την οδοντιατρική πράξη (πχ εξαγωγή δοντιού), διότι υπάρχει ο κίνδυνος της οστεονέκρωσης της γνάθου.
Κίνδυνο οστεοραδιονέκρωσης και οστεοακτινονέκρωσης αντιμετωπίζουν οι ασθενείς που έχουν κάνει ακτινοθεραπεία, ενώ η οστεονέκρωση απειλεί και τα ανοσοκαταστελόμενα άτομα στην περίπτωση που θα θελήσουν να κάνουν εξαγωγή δοντιού. «Γι΄ αυτό θα πρέπει να υπάρχει άμεση συνεργασία γιατρού και οδοντιάτρου» τόνισε ο κ. Ζουλούμης.
Ο αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Οδοντιατρικής του ΑΠΘ, Λάζαρος Τσαλίκης, επισήμανε ότι το 50-60% όσων έπαθαν έμφραγμα, είχαν ιστορικό περιοδοντίτιδας, ενώ πρόσθεσε ότι διερευνάται η συσχέτισή της με την ρευματοειδή αρθρίτιδα, την ΧΑΠ, τη στυτική λειτουργία, τις πρόωρες γεννήσεις, τις γεννήσεις λιποβαρών νεογνών κά.
Τέλος, ο πρόεδρος του Οδοντιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, Θανάσης Δεβλιώτης, τόνισε ότι στην Ελλάδα οι ασφαλισμένοι δεν έχουν οδοντιατρική κάλυψη και ότι το 90% των οδοντιάτρων δεν έχουν σύμβαση με τα ασφαλιστικά ταμεία, με συνέπεια το σύνολο της δαπάνης να βαρύνει τον ασθενή.
Όπως αναφέρθηκε, στη διάρκεια του συνεδρίου, εκτός από τα επιστημονικά θέματα, θα συζητηθούν και θέματα που αφορούν το επάγγελμα του οδοντιάτρου, τις ειδικότητες στην οδοντιατρική και τον οδοντιατρικό τουρισμό.
(πηγή ΑΠΕ – ΜΠΕ)
