Όσοι μένουν σε ακτίνα ενός χιλιομέτρου από γυμναστήριο, γήπεδο, πισίνα ή άλλη εγκατάσταση για σωματική άσκηση, έχουν λιγότερα κιλά, μικρότερη περιφέρεια μέσης και μικρότερη αναλογία λίπους στο σώμα τους, σε σχέση με εκείνους που ζουν μακριά από τέτοιες υποδομές, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.
Ακόμη, εκείνοι που μένουν μακριά από ταχυφαγεία (φαστ φουντ), έχουν επίσης μικρότερο δείκτη μάζας σώματος και πιο λεπτή μέση. Τα ευρήματα δείχνουν ότι η απόσταση από τους χώρους άσκησης, αλλά και από τους ανθυγιεινούς πειρασμούς, παίζει ρόλο στον έλεγχο της παχυσαρκίας.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Κέιτ Μέισον της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα δημόσιας υγείας “The Lancet Public Health”, ανέλυσαν στοιχεία για περίπου 40.000 ανθρώπους ηλικίας 40 έως 70 ετών στη Βρετανία.
Η μελέτη συσχέτισε τις μετρήσεις κάθε ατόμου (περιφέρεια μέσης, δείκτης μάζας σώματος, αναλογία λίπους) με το πόσο κοντά στο σπίτι του υπήρχαν ιδιωτικές και δημόσιες κλειστές ή υπαίθριες αθλητικές εγκαταστάσεις (όχι πάρκα) και φαστ φουντ
. Κατά μέσο όρο, υπήρχε μια αθλητική εγκατάσταση οποιουδήποτε είδους σε απόσταση έως ενός χιλιομέτρου από το σπίτι κάποιου, αλλά μόνο για τα δύο τρίτα των συμμετεχόντων (για το άλλο ένα τρίτο οι αποστάσεις ήσαν μεγαλύτερες). Επίσης η μέση απόσταση από κάποιο φαστ φουντ ήταν 1,1 χιλιόμετρο, ενώ για το ένα πέμπτο (19%) μισό χιλιόμετρο.
Διαπιστώθηκε ότι όσοι είχαν πιο κοντινή και εύκολη πρόσβαση σε εγκαταστάσεις εκγύμνασης, καθώς και περισσότερες επιλογές, είχαν κατά μέσο όρο μικρότερο βάρος σε σχέση με όσους δεν είχαν παρόμοιες δυνατότητες. Όσοι μπορούσαν να επιλέξουν ανάμεσα σε τουλάχιστον έξι διαφορετικούς χώρους άσκησης σε ακτίνα ενός χιλιομέτρου, είχαν κατά μέσο όρο μικρότερη περιφέρεια μέσης κατά 1,22 εκατοστά, μικρότερο δείκτη μάζας σώματος κατά 0,57 μονάδες και μικρότερη αναλογία λίπους κατά 0,8%. Η διαφορά ήταν πιο αισθητή μεταξύ των γυναικών και των ατόμων υψηλότερου εισοδήματος.
Σε σύγκριση με όσους ζούσαν σε απόσταση έως μισού χιλιομέτρου από φαστ φουντ, όσοι έμεναν τουλάχιστον δύο χιλιόμετρα μακριά από τέτοιο μαγαζί, είχαν κατά μέσο όρο μικρότερη περιφέρεια μέσης κατά 0,26 εκατοστά. Αυτό ήταν πιο αισθητό επίσης στις γυναίκες, οι οποίες ήσαν τόσο λιγότερο υπέρβαρες, όσο πιο μακριά έμεναν από φαστ φουντ.
“Η σχεδίαση πόλεων με τρόπο που να διευκολύνει καλύτερα τους υγιεινούς τρόπους ζωής, πρέπει να αποτελέσει μέρος των ευρύτερων προγραμμάτων καταπολέμησης της παχυσαρκίας. Αυτό, μεταξύ άλλων, μπορεί να σημαίνει τον περιορισμό των νέων ταχυφαγείων σε μια γειτονιά και το πόσο κοντά βρίσκονται στα σπίτια. Από την άλλη, πρέπει να δοθούν κίνητρα για να ανοίξουν περισσότερες εγκαταστάσεις σωματικής άσκησης στις οικιστικές περιοχές που έχουν λίγες τέτοιες υποδομές, κάτι που μπορεί να περιλαμβάνει και την ενίσχυση της τοπικής αυτοδιοίκησης για να ανοίξει τέτοιους χώρους” δήλωσε η Μέισον.
