Εργασία μετά την σύνταξη και συντροφικότητα σημαίνουν καλή ποιότητας ζωής
Σύμφωνα με 21 διεθνείς μελέτες που έχουν γίνει τις τελευταίες πέντε δεκαετίες σε περίπου 400.000 άτομα
Τα δεδομένα από αυτές τις μελέτες συλλέγουν και μελετούν επιστήμονες στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος ATHLOS (Ageing Trajectories of Healthy Living σε ελεύθερη μετάφραση Τροχιές Υγιούς Γήρανσης) που ξεκίνησε μέσα στο 2018 και αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2022. Στο πρόγραμμα συμμετέχει και η Ελλάδα μέσω του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου, και σύμφωνα με το μέλος της επιστημονικής επιτροπής της Κομισιόν για την υγεία Δημοσθένη Παναγιωτάκο, πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες χρηματοδοτήσεις.
«Μέσα στο ATHLOS αναζητούμε χαρακτηριστικά που έχουν οι πληθυσμοί και τα οποία τους βοηθούν να έχουν υψηλού επιπέδου ποιότητα ζωής όταν φτάσουν σε προχωρημένες ηλικίες. Προσπαθούμε να βρούμε τα μυστικά εκείνα, τα οποία θα διατηρήσουν την καλή ποιότητα της υγείας, μέχρι τα βαθειά γεράματα, που φαίνεται πλέον ότι μεγάλο μέρος του πληθυσμού προχωράει».
Όπως εξηγεί στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή της Τάνιας Η. Μαντουβάλου «104,9 ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΓΕΙΑΣ» «όταν λέμε συντροφικότητα εννοούμε να ζει κάποιος με τον σύντροφο του μέχρι το τέλος ή με την οικογένεια του, όχι σε γηροκομείο, ή σε άλλη πόλη. Επίσης όταν λέμε συνέχιση εργασίας μετά τη συνταξιοδότηση, εννοούμε υπό μορφήν συμβουλευτικού προσωπικού, είτε με τη μορφή ημιαπασχόλησης, ή κοινωνικής εργασίας». Ωστόσο κάτι τέτοιο ελλοχεύει άλλου είδους εργασιακά ζητήματα όπως πχ δωρεάν εργασία, η κάλυψη θέσης από συνταξιούχο. Ζητήματα για τα οποία μπορούν να αναζητηθούν λύσεις όπως αναφέρει ο κ. Παναγιωτάκος.
Τέτοιου είδους μοντέλα πάντως δεν είναι ιδιαιτέρως διαδεδομένα και μόνο οι χώρες της Βορείου Ευρώπης συνηθίζουν να ακολουθούν τέτοιες τακτικές, σύμφωνα με τον κ Παναγιωτάκο. «Από τις μελέτες που εμείς επεξεργαζόμαστε και ουσιαστικά προτιθέμεθα να καταθέσουμε ως πορίσματα μας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έχει φανεί ότι τα άτομα εκείνα τα οποία την ημέρα της τυπικής τους συνταξιοδότησης παραμένουν στον χώρο εργασίας, είναι άτομα που επιτυγχάνουν τον στόχο που έχει θέσει και ο ΠΟΥ «ζούμε υγιώς και γερνάμε υγιώς».
Τα ΚΑΠΗ δεν ενισχύουν τις ανθρώπινες σχέσεις
Σε ερώτηση για το κατά πόσον έχει βοηθήσει ο θεσμός των ΚΑΠΗ, που δεν είναι μόνο ελληνικός, προς την κατεύθυνση της καλής υγείας και της συντροφικότητας ο κ. Παναγιωτάκος μας αφήνει έκπληκτους.«Από τις μελέτες φάνηκε ότι τέτοιου είδους συνεστιάσεις δεν βοηθούν στον σκοπό που θέλουμε να πετύχουμε, δηλαδή καλύτερη ποιότητα υγείας και ζωής. Βοηθούν στο να μην μένουν μόνα στο σπίτι τα ηλικιωμένα άτομα, όχι όμως στην ουσιαστική συντροφικότητα που είναι αναγκαία για την καλή υγεία και ποιότητα ζωής».
*O κ. Δημοσθένης Παναγιωτάκος είναι Καθηγητής Βιοστατιστικής – Επιδημιολογίας, στο Τμήμα Επιστήμης Διαιτολογίας – Διατροφής, στη Σχολή Επιστημών Υγείας και Αγωγής, στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο Αθηνών
