Μια Γυναίκα Ελληνίδα γεννημένη στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου που μαρτύρησε με τον πιο αποτρόπαιο τρόπο το 415 μ. Χ. βρίσκει επιτέλους τη συγγνώμη της Εκκλησίας. Χρειάστηκαν 1600 χρόνια προκειμένου ένας Μητροπολίτης του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας ο Κυρήνης Αθανάσιος, ως ο προκάτοχος του Συνέσιος Επίσκοπος και αυτός Κυρήνης και μαθητής της Υπατίας, πραγματοποιήσει ειδική έκδοση “επί τη χιλιοστή εξακοσιοστή επετείω του θανάτου Αυτής”.
Η Αλεξανδρινή Φιλόσοφος Υπατία γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου περίπου το 370 μ. Χ. Ήταν κόρη του φημισμένου μαθηματικού και αστρονόμου Θέωνος. Έλαβε τεράστια μόρφωση ταξιδεύοντας στην Ελλάδα και Ιταλία. Δίδαξε στην Αλεξάνδρεια μαθηματικά, αστρονομία, μηχανική και φιλοσοφία. Έκανε εκτενή σχόλια στους μαθηματικούς υπολογισμούς των αρχαίων μαθηματικών Διόφαντου και Απολλώνιου. Δίδασκε επίσης τη φιλοσοφία του Πλάτωνα και Αριστοτέλη. Το 415 μ. Χ. βρέθηκε ανάμεσα σε αντικρουόμενα συμφέροντα μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτικής. Την εκκλησία εκπροσωπούσε ο Αρχιεπίσκοπος Αλεξάνδρειας Κύριλλος και την πολιτική εξουσία ο Έπαρχος Ορέστης βαπτισμένος Χριστιανός και μαθητής της Υπατίας.
Φανατισμένος όχλος, οι Παραβαλανείς, θεώρησαν ότι η Υπατία ειναι η αιτία της κόντρας που είχε ξεσπάσει μεταξύ των δυο ανδρών. Η πραγματική όμως αιτία ειναι όπως γράφει ο Μητροπολίτης Αθανάσιος ο Κυρήνης, “αιτία του προμελετημένου αυτής φόνου υπήρξεν ο ανδρικός φθόνος, ο μη ανεχόμενος την διάκρισιν των γυναικών υπέρ τους άνδρας και την ενασχόλησιν αυτών προς την Φιλοσοφίαν και την Επιστήμην, θεωρούμενην ανδρικόν προνόμιον…”.
Το μαρτύριο της οικτρό. Την κατέβασαν απο την άμαξα της, την οδήγησαν στον ναό, την έγδυσαν και με όστρακα ξέσκισαν τις σάρκες της. Στη συνέχεια την κομμάτιασαν και έκαψαν τα μέλη της. Σωστά ο Επίσκοπος Κυρήνης Αθανάσιος θα γράψει, “κατά την νυν ορολογίαν ο φόνος αυτής αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητος. Ισοδυναμεί προς φόνον του πνεύματος και της επιστήμης, του Πλάτωνος, του Αριστοτέλους και του Αϊνστάιν”.
1600 χρόνια αργότερα ( 415-2015 ) ο Επίσκοπος Αθανάσιος θα συμπληρώσει… “Η αθώα παρθένος Υπατία εμαρτύρησεν εις τας χείρας ασεβών χριστιανών, ως εμαρτύρησαν και αι χριστιαναί παρθένοι εις τας χείρας ασεβών Εθνικών. Εμαρτύρησεν έν εκκλησία και εισήλθεν εις την Εκκλησίαν, κρυπτόμενη…” Η μικρή διατριβή του Επισκόπου Κυρήνης κ. Αθανασίου θα κλείσει όπως αρμόζει, απο Επίσκοπο του τόπου όπου μαρτύρησε η φιλόσοφος Υπατία, αυτού της Αλεξάνδρειας… ” Έστω η μικρά αύτη διατριβή εις έκφρασις ΣΥΓΓΝΩΜΗΣ προς την Ακεραίαν φιλόσοφον Υπατίαν δια τα κατ’ αυτής ανόσια υπ’ ανοσίων”.
Του Ιωάννη Κορνιλάκη
πηγή
Πολλά άσχημα συναισθήματα με κατέκλυσαν, παρόλο που μου ήταν γνωστά τα γεγονότα.
Μια “ευγενής” προσπάθεια να εξισωθούν όλα και να δοθεί “άφεσι αμαρτιών” στους σαδιστές/βασανιστές/δολοφόνους.
“…ως εμαρτύρησαν και αι χριστιαναί παρθένοι εις τας χείρας ασεβών Εθνικών…”
Πως;;; Πότε;;;
Είναι ντροπή και κατάντια ακόμη και σήμερα να παραδέχεται μεν η εκκλησία το αποτρόπαιο έγκλημά της , αλλά να προσπαθεί δε να το εξωραϊσει και μάλιστα με τέτοιες γελοίες θέσεις. Όπως ωμή ήταν η δολοφονία της , επειδή ήταν Ελληνίδα Εθνική και επιστήμων , έτσι ωμή πρέπει να είναι και η παραδοχή και η συγνώμη, χωρίς ανόητες δικαιολογίες. Και όχι μόνον για την Υπατία, μα για τις αμέτρητες – ών ουκ έστιν αριθμός – δολοφονίες Ελλήνων , για τις καταστροφές ιερών, ναών , βιβλίων & βιβλιοθηκών, εξαιτίας της αμορφωσιάς , της μισαλλοδοξίας και του μονοθεϊστικού φανατισμού, μέσω των οποίων προσπάθησε και τελικά επιβλήθηκε.
Δακρύζουμε και τιμούμε όλους τους σφαγιασθέντες προγόνους μας και ζητούμε την δικαίωσή τους.
Ρώμη, Μέση Ανατολή. Ακόμα και σήμερα συμβαίνει. Δεν είναι κάτι καινούριο ή άγνωστο…
Ουδέποτε πολυάριθμοι εθνικοί μεταχειρίστηκαν και δολοφόνησαν με τέτοιο τρόπο χριστιανή.
Είναι ντροπή και κατάντια ακόμη και σήμερα να παραδέχεται μεν η εκκλησία το αποτρόπαιο έγκλημά της , αλλά να προσπαθεί δε να το εξωραϊσει και μάλιστα με τέτοιες γελοίες θέσεις. Όπως ωμή ήταν η δολοφονία της , επειδή ήταν Ελληνίδα Εθνική και επιστήμων , έτσι ωμή πρέπει να είναι και η παραδοχή και η συγνώμη, χωρίς ανόητες δικαιολογίες. Και όχι μόνον για την Υπατία, μα για τις αμέτρητες – ών ουκ έστιν αριθμός – δολοφονίες Ελλήνων , για τις καταστροφές ιερών, ναών , βιβλίων & βιβλιοθηκών, εξαιτίας της αμορφωσιάς , της μισαλλοδοξίας και του μονοθεϊστικού φανατισμού, μέσω των οποίων προσπάθησε και τελικά επιβλήθηκε.
Δακρύζουμε και τιμούμε όλους τους σφαγιασθέντες προγόνους μας και ζητούμε την δικαίωσή τους.
Hypatia was killed for reasons and at the instigation of and by a non Christian ‘Egyptian/Greek mob’.
Η εκκλησία πάντα υποκριτική, φροντίζει να διδάσκει την ιστορία όπως την βολεύει, Έτσι ενώ μάθαμε πολλά για τους διωγμούς των Χριστιανών απο τους Εθνικούς, το τί τράβηξαν οι Εθνικοί απο τους Χριστιανούς το κάνει “γαργάρα”. Ιδιαίτερα οι Έλληνες χάσαμε το όνομά μας- που έγινε συνώνυμο του ειδωλολάτρη-, Οι σπουδαίοι αρχαίοι ναοί μας κατεστράφησαν και στην θέση τους (και με τα δομικά στοιχεία τους σαν υλικά) χτίστηκαν ασήμαντα εκκλησάκια. Οι φανατικοί ζηλωτές κατέστρεψαν σχεδόν ολοσχερώς την ανατολική πλευρά της μετώπης του Παρθενώνα, σπάζοντας όλα τα αγάλματά της, σκαρφαλώνοντας σε ύψος 9-10 μέτρων, τόση ήταν η μανία τους. Τί απαντά η εκκλησία μας σε αυτό;; “Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι;;”. Γι’ αυτά τα εγκλήματα αρκεί ένα συγγνώμην; -που δεν το είπαν κι’ όλας;; Άς περιμένουμε στην σειρά μετά τα εγκλήματα της Ιερής εξέτασης, των θρησκευτικών πολέμων, των Σταυροφοριών κ.λ.π. κ.λ.π. Θρησκεία αγάπης, στηριγμένη στο αίμα και την υποκρισία γίνεται;;;;.
Και δεν ήταν το μόνο έγκλημα των χριστιανών διά μέσου των αιώνων, κατά του πνεύματος και του ανθρώπινου πολιτισμού, θα έλεγα εγώ, δεδομένου ότι αυτά συνεχίστηκαν αποδεικνύοντας την άποψη του Αθανασίου Κυρήνης, ότι μόνο το νοσηρό μίσος, στην προκειμένη περίπτωση, των χριστιανών, μπορούσε να καταφέρει τέτοιο πλήγμα στην ανθρώπινη ζωή. Αργότερα ήρθαν οι Σταυροφορίες, οι οποίες εν ονόματι της διάσωσης δήθεν των Αγίων Τόπων και της Χριστιανοσύνης, εγέμισαν τα κεμέρια των Φράγκων και μπόρεσαν να δανείσουν μεγαλότοκα βασιλιάδες και Πάπες, για να συνεχίσουν τις εκστρατείες στην Ανατολή. Η πραγματική άλωση της Πόλης έγινε το 1204, όταν οι Σταυροφόροι του Πάπα Ιννοκέντιου Γ’, με το πρόσχημα να την απαλλάξουν από την απειλή των μουσουλμάνωνν, εδήωσαν τη Βασιλεύουσα και η πόλη ουσιαστικά έπεσε στα χέρια τους, χωρίς έκτοτε να αναλάβει ουσιαστικά, μέχρι την Άλωση του 1453, οπότε ήταν πια η σκιά του εαυτού της.