Η υπερθέρμανση των ωκεανών της Γης εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής ισοδυναμεί με την ενέργεια από την έκρηξη τουλάχιστον μιας ατομικής βόμβας κάθε δευτερόλεπτο κατά τα τελευταία 150 χρόνια, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις.
Η υπερθέρμανση των ωκεανών της Γης εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής ισοδυναμεί με την ενέργεια από την έκρηξη τουλάχιστον μιας ατομικής βόμβας κάθε δευτερόλεπτο κατά τα τελευταία 150 χρόνια, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις.
Τουλάχιστον το 90% της παγιδευμένης θερμότητας εξαιτίας των ανθρωπογενών εκπομπών «αερίων του θερμοκηπίου» απορροφάται από τις θάλασσες του πλανήτη, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό ανεβάζει τη θερμοκρασία του αέρα και της ξηράς. Η τεράστια ποσότητα ενέργειας που καταλήγει στους ωκεανούς, οδηγεί σε σταδιακή άνοδο της στάθμης τους, ενώ -θερμαίνοντας τα νερά- κάνει πιο συχνούς και έντονους τους τυφώνες και τους κυκλώνες.
Οι ερευνητές από τη Βρετανία και τις ΗΠΑ, με επικεφαλής την καθηγήτρια Λορ Ζάνα του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν», εκτίμησαν την ενέργεια που έχει σταδιακά αποθηκευθεί με μορφή θερμότητας στα βάθη των θαλασσών από το 1871.
Υπολογίζεται ότι η μέση άνοδος της θερμοκρασίας των υδάτων κατά τα τελευταία 150 χρόνια ισοδυναμεί με περίπου μιάμιση ατομική βόμβα (σαν αυτή που έπεσε στη Χιροσίμα) κάθε δευτερόλεπτο. Όμως, καθώς η υπερθέρμανση έχει επιταχυνθεί μετά το 1990 εξαιτίας της συνεχούς συσσώρευσης «αερίων του θερμοκηπίου» στην ατμόσφαιρα, εκτιμάται ότι σήμερα πια στους ωκεανούς αποθηκεύεται ενέργεια ισοδύναμη με τρεις έως έξι ατομικές βόμβες ανά δευτερόλεπτο.
«Η συνολική θερμότητα που έχει απορροφηθεί από τους ωκεανούς κατά την τελευταία 150ετία, είναι περίπου 1.000 φορές μεγαλύτερη από την ετήσια χρήση ενέργειας από όλο τον παγκόσμιο πληθυσμό», δήλωσε η Ζάνα, η οποία, όπως είπε, «προσπαθώ να μην κάνω συγκρίσεις με τις ατομικές βόμβες, γιατί τις βρίσκω ανησυχητικές. Προτιμότερο να κάνουμε συγκρίσεις με την χρήση ενέργειας από τους ανθρώπους, κάτι λιγότερο εκφοβιστικό».
