Ποιος φοβάται τα ρομπότ
της Αγγελικής Κοτσοβού
Ποιος φοβάται την τεχνητή νοημοσύνη; Όσοι γνωρίζουν ότι η δουλειά τους θα αντικατασταθεί από τα ρομπότ. Όσοι ανησυχούν ότι θα μείνουν πίσω και δεν θα καταφέρουν να αντεπεξέλθουν στα νέα δεδομένα της αγοράς εργασίας, έτσι όπως διαμορφώνονται με την επέλαση της αυτοματοποίησης. Ανάλυση του Ινστιτούτου Bruegel διαπιστώνει ότι το 54% των θέσεων εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε κίνδυνο λόγω της αυτοματοποίησης, προειδοποιώντας για σημαντικές απώλειες. Ανάλογη έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης υποστηρίζει ότι η τεχνολογία θα επιφέρει τεράστιες αλλαγές σε πολλούς τομείς της ζωής.
Οι ερευνητές Καρλ Φρέι και Μάικλ Όσμπορν μελέτησαν 702 επαγγελματικές ομάδες και διαπίστωσαν ότι για το 47% των εργαζομένων στις ΗΠΑ είναι πολύ υψηλές οι πιθανότητες να καταργηθεί λόγω αυτοματοποίησης το επαγγελματικό τους αντικείμενο μέσα στην επόμενη 20ετία. Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που δεν φοβούνται τη λεγόμενη Δεύτερη Βιομηχανική Επανάσταση. Ανάμεσά τους ο Πίτερ Σβαρτς, αντιπρόεδρος στρατηγικού σχεδιασμού της εταιρείας λογισμικού Salesforce.com. Η τεχνητή νοημοσύνη «είναι μεγάλη βοήθεια και όχι εμπόδιο» υποστηρίζει ο κ. Σβαρτς σε συνέντευξή του στο CNBC. «Θα επιτρέψει στους ανθρώπους να γίνουν πολύ πιο ικανοί. Αντί να αναλώνουν σκέψη για τα πιο ασήμαντα πράγματα, η τεχνητή νοημοσύνη θα επιτρέψει στους ανθρώπους να εστιάσουν σε ζητήματα όπως η δημιουργικότητα και οι ενδοπροσωπικές δεξιότητες».
Τα επιχειρήματα του κ. Σβαρτς εναρμονίζονται με έκθεση του World Economic Forum, σύμφωνα με την οποία οι τεχνολογίες αυτοματοποίησης και η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη δημιουργία 58 εκατ. νέων θέσεων εργασίας έως το 2022. Ο αντιπρόεδρος της Salesforce.com παραλληλίζει το μέλλον της τεχνητής νοημοσύνης με την «επανάσταση» των smartphones και τη σταδιακή κατάργηση των συμβατικών κινητών τηλεφώνων. Το παράδειγμά του αποτυπώνει και τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Τα ρομπότ θα «κλέψουν» θέσεις εργασίας κυρίως στη βιομηχανία και μεταποίηση. Οι εργαζόμενοι χαμηλής εξειδίκευσης πιθανότατα θα επωμισθούν το μεγαλύτερο βάρος των αλλαγών σε σύγκριση με τους εργαζομένους υψηλών δεξιοτήτων.
Δεν μπορεί κανείς να σταματήσει την επιστήμη, ούτε τη δίψα των ερευνητών για καινοτομία. Οι κοινωνίες όμως μπορούν να προστατεύσουν τα αδύναμα μέλη. Τα προγράμματα επιμόρφωσης και η διά βίου μάθηση προσφέρουν τα ισχυρότερα εφόδια. Μόνο έτσι θα επιτευχθεί η «συμφιλίωση» του ανθρώπου με τις μηχανές, με την τεχνητή νοημοσύνη να είναι προς όφελος όλων και όχι προς το συμφέρον των λίγων και εκλεκτών.
.
