Ένας Έλληνας φοιτητής ζούσε σε μια πόλη στη Γερμανία και με τα χρήματα που του έστελνε ο πατέρας του αντιμετώπιζε οριακά τα έξοδά του.
Κάποτε ο πατέρας του αρρώστησε και αδυνατούσε να του στείλει χρήματα.
Έτσι, ο Έλληνας φοιτητής βρήκε μια πρόχειρη δουλειά, αλλά τα έσοδά του δεν επαρκούσαν για να αγοράζει και τσιγάρα.
Τότε αναγκάστηκε να σκεφτεί τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετώπιζε το θέμα των τσιγάρων και κατέληξε στα παρακάτω:Στις αυτόματες μηχανές που πουλούσαν τσιγάρα, αντί για το κανονικό νόμισμα που απαιτείται για ένα πακέτο, έριχνε κάτι που του έδινε το πακέτο, χωρίς να μένει μέσα στη μηχανή κανένα στοιχείο.
Ωστόσο, η εταιρεία που πουλούσε τα τσιγάρα έβλεπε ότι έλειπαν πακέτα τσιγάρων από τις αυτόματες μηχανές σε διάφορες περιοχές της πόλης, χωρίς όμως να υπάρχει το αντίστοιχο νόμισμα ή ένα άλλο αντικείμενο.Μελέτησε με ειδικούς το θέμα αλλά δεν μπόρεσε να βρει λύση.
Αποφάσισε, λοιπόν, να προκηρύξει διαγωνισμό ιδεών σχετικά με το θέμα, με ένα μεγάλο βραβείο γι’ αυτόν που θα έδινε τη λύση. Δυστυχώς, όμως, ούτε αυτή η ιδέα απέδωσε.
Αναγκάστηκε τότε να παρακολουθήσει κρυφά ορισμένα σημεία πώλησης, όλο το εικοσιτετράωρο, και να φωτογραφίσει άτομα που αγόραζαν τσιγάρα.
Στη συνέχεια, από τις αυτόματες μηχανές από τις οποίες έλειπαν τα πακέτα των τσιγάρων, και αφού συσχέτισε τα πρόσωπα, εντόπισε τον Έλληνα φοιτητή.
Ποια ήταν η ιδέα του;
προτάθηκε από Carlo de Grandi
papaveri48.blogspot.com
degrand1@otenete.gr
Υποθέτω ότι η απάντηση που ζητείται είναι ότι έφτιαχνε νομίσματα από πάγο. Βεβαίως δεν υπάρχει περίπτωση να δούλευε μια τέτοια ιδέα…
Η τεχνική που εφάρμοζε ο Έλληνας φοιτητής ήταν η παρακάτω:
Κατασκεύασε ένα καλούπι όμοιο με το κέρμα που έπρεπε να ρίχνει στην-, αυτόματη μηχανή. Στη συνέχεια, το γέμιζε νερό και το έβαζε στην κατάψυξη. Αυτό γινόταν όμοιο με το απαιτούμενο κέρμα Το έριχνε μέσα στη μηχανή, έπαιρνε τα τσιγάρα και μετά από λίγο, όταν ο πάγος έλιωνε, δεν έμενε καμιά ένδειξη κλοπής