Κι όμως, το γράψιμο φανερώνει το χαρακτήρα μας
Οι συνδέσεις:Tα ασύνδετα μεταξύ τους γράμματα = όχι καλός αυτοέλεγχος, υπερβολική φαντασία, αποσπασματικός τρόπος σκέψης. Σύνδεση με λεπτές γραμμούλες (ο λεγόμενος «νηματοειδής τύπος») = έντονη αίσθηση αυτοσυντήρησης, ευκολία προσαρμογής και μεγάλη πνευματική συνάφεια.
Σύνδεση με έντονες γραμμές και όλη η γραφή δείχνει να διαθέτει ομοιογένεια και ροή = ηρεμία, ευγενικό, με αυτοπειθαρχία, μια προσωπικότητα συμπαθητική αλλά και ενίοτε πληκτική.
Η κλίση προς τα δεξιά = εξωστρέφεια, παρορμητισμός, δίνουν μεγάλη σημασία στις σχέσεις με τους άλλους, καλλιτεχνική φύση.Η υπερβολική κλίση προς τα δεξιά (σε γωνία μικρότερη από 45 μοίρες) = υπερευαίσθησία, ασυλόγιστη συμπεριφορά.Tα κατακόρυφα γράμματα = λογική, ανεξαρτησία, αυτοκυριαρχία ακόμα και σε περιπτώσεις κρίσης, άτομα διευθυντικών θέσεων.H κλίση προς τα πίσω = εσωστρέφεια παρά τον πλούσιο συναισθηματικό κόσμο. Διαφορετικές κλίσεις = ευστροφία, αυθορμητισμός αλλά ελάχιστος αυτοέλεγχος, ευμετάβλητη διάθεση, αποφυγή ανάληψης μεγάλες ευθυνών.
Kεφαλαία και πεζά: H σχέση μεγέθους των κεφαλαίων γραμμάτων με των πεζών εκφράζει την άποψη που έχει το άτομο για τον εαυτό του. Όσο μεγαλύτερη είναι η διαφορά τους, τόσο πιο ανεβασμένη είναι και η αυτοεκτίμησή του.
ΓΕΝΙΚΑ:
– Ο ειλικρινής = μεγάλα στρογγυλά και ομοιόμορφα γράμματα, σε ευθεία γραμμή.
– Ο φιλότιμος = στρογγυλά γράμματα και τονίζει τα σημεία στίξης – σημάδι ανθρώπου με προσοχή στη λεπτομέρεια.
– Ο γενναιόδωρος = ευρύχωρα και καθαρά, ξεχωρίζοντας έντονα τα μεγάλα γράμματα και τα κεφαλαία από τα υπόλοιπα γράμματα.
– Ο μελαγχολικός = ξεχωρίζει από την έντονη κλίση των γραμμάτων του. Η πίεση είναι στην αρχή σταθερή, αλλά σιγά-σιγά χάνεται.
– Ο υπερήφανος = μεγάλα γράμματα, τονισμένα κεφαλαία, ενώ το τελευταίο γράμμα κάθε λέξης φαίνεται να είναι πιο έντονο από τα υπόλοιπα.
– Ο καλλιτέχνης = καλλιγραφικά και το μέγεθος των γραμμάτων τείνει να μικραίνει καθώς προχωρά το γραπτό.
– Ο αλτρουιστής = με έντονη κλίση και πίεση. Τα γράμματα είναι στρόγγυλα και τα κεφαλαία σχεδόν καλλιγραφικά.
– Ο διακριτικός = μικρά γράμματα, με ελαφριά πίεση και οι γραμμές τείνουν προς τα πάνω. Τα γράμματα τείνουν να έχουν αρκετές σπείρες και καμπύλες, αλλά το τελευταίο γράμμα κάθε λέξης είναι μάλλον σεμνό και περιορισμένο.
– Ο αλαζόνας = τονίζει υπερβολικά τα κεφαλαία γράμματα και συνήθως η υπογραφή του είναι μεγάλη και πολύπλοκη, καταλήγοντας σε περιττές «διακοσμήσεις» με κάμπυλες γραμμές.
Tα ψηλόλιγνα κεφαλαία σημαίνουν δειλία απέναντι στους άλλους, χωρίς ωστόσο κατά βάθος να λείπει η αυτοπεποίθηση.
Tα πλατιά κεφαλαία σημαίνουν τάση επιβολής στους άλλους.
Tα κοντά κεφαλαία σημαίνουν συντηρητική και άτολμη προσωπικότητα.
Αν έχουν σχεδόν το ίδιο ύψος με τα πεζά σημαίνουν χαρακτήρα δειλό και αποτραβηγμένο.
Tα πολύ «στολισμένα» κεφαλαία σημαίνουν ανάγκη εντυπωσιασμού των άλλων.
