Ο Αβραάμ ντε Μουάβρ (Abraham de Moivre, 26 Μαΐου 1667 – 27 Νοεμβρίου 1754) ήταν Γάλλος μαθηματικός, διάσημος για τον τύπο του Μουάβρ, που συνδέει τους μιγαδικούς αριθμούς και την τριγωνομετρία, και για το έργο του σχετικά με την κανονική κατανομή και τη θεωρία των πιθανοτήτων.
Γεννήθηκε στην Καμπανία της Γαλλίας και πέθανε στο Λονδίνο. Πέθανε φτωχός και προέβλεψε με ακρίβεια την ημερομηνία του θανάτου του: ανακάλυψε ότι κοιμόταν 15 λεπτά πιο πολύ κάθε νύχτα και με αυτήν την αριθμητική πρόοδο, υπολόγισε ότι θα πέθαινε την ημέρα που θα κοιμόταν επί 24 ώρες, αν και πολλοί αναφέρονται στο γεγονός αυτό ως ανέκδοτο της εποχής.
Τι γράφει γνωστός βρετανικός εγκυκλοπαιδικός ιστότοπος για τον Ντε Μουάβρ;
Ο Αβραάμ Nτε Μουάβρ ήταν Γάλλος ουγενότος μαθηματικός, εταίρος της βασιλικής εταιρείας του Λονδίνου,στενός φίλος του Ισαάκ Νεύτωνα και συγγραφέας του κλασικού «Δόγματος της τύχης»,ενός βιβλίου με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για τους παίκτες τυχερών παιχνιδιών. Εξόριστος στο Λονδίνο λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων.Παρά το μαθηματικό βεληνεκές του δεν μπόρεσε λόγω της Γαλλικής καταγωγής του να εξασφαλίσει μια θέση στο πανεπιστήμιο έτσι ζούσε φτωχικά ως οικοδιδάσκαλος μαθηματικών, σε όλη του την ζωή δεν έπαψε να παραπονείται για το χρόνο που έχανε πηγαίνοντας από το ένα σπίτι μαθητή του στο άλλο.Περνούσε το χρόνο του στα καπηλεία και στις ταβέρνες στην περιοχή του Αγίου Μαρτίνου και έδινε συμβουλές επί χρήμασι σε όσους είχαν να πληρώσουν για πιθανότητες κέρδους σε τυχερά παιχνίδια….
Πίστευε στο θεό και στο πεπρωμένο.Ειρωνεία.Την άποψη του,αυτή,την διατυπώνει στο Το δόγμα της τύχης (Doctrine of chances)( https://www.slideshare.net/gdo…/doctrine-of-chances-de-oivre .).Ότι ήταν δάσκαλος είναι προφανές καθώς το βιβλίο διαβάζεται άνετα ακόμα και σήμερα.
Έγραφε:
“Έτσι καθώς είναι ευαπόδεικτο ότι τα πράγματα συγκροτούνται και συμβαίνουν σύμφωνα με συγκεκριμένους νόμους, είναι το ίδιο προφανές από την παρατήρηση, ότι αυτοί οι νόμοι υπηρετούν σοφούς,χρησίμους και αγαθούς σκοπούς για να συντηρούν την απαρασάλευτη τάξη του σύμπαντος,να διαιωνίζουν τα διάφορα ειδή των ζωντανών όντων και να παρέχουν στο είδος που έχει την ικανότητα να αισθάνεται,εκείνο το βαθμό ευτυχίας που αρμόζει στην κατάσταση του.Όμως,τέτοιου είδους νόμοι,καθώς και το αρχικό σχέδιο και ο σκοπός της θέσπισης τους,πρέπει όλα να προέρχονται απέξω.Εξαιτίας της αδράνειας της ύλης και της φύσης όλων των δημιουργημένων όντων,κανένα ον δεν μπορεί να τροποποιήσει την ουσία του,ή να προκαθορίσει,ή να προδιαθέσει τον εαυτό του η οτιδήποτε άλλο. Συνεπώς, εάν δεν μας τύφλωσε η μεταφυσική σκόνη, θα οδηγηθούμε,μέσω μιας σύντομης και προφανής οδού, στην γνώση του μεγάλου ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ και ΑΡΧΟΝΤΑ των πάντων: τον Ίδιο ον πάνσοφο ,τον παντοδύναμο και πανάγαθο.”
O Ντε Μουάβρ ήταν εξαιρετικός μαθηματικός,σπούδασε μόνος του μαθηματικά, και απέκτησε βαθιά γνώση του αντικειμένου.Συμπτωματικά, βρέθηκε στο σπίτι του κόμη του Ντέβονσαιρ,όπου εργαζόταν ως διδάσκαλος των παιδιών,την στιγμή ακριβώς που ο Ισαάκ Νεύτων πέρασε από εκεί έχοντας μαζί του ένα αντίτυπο του Principia.Ο Ντε Μουάβρ πήρε το βιβλίο και το μελέτησε προσεκτικά.Το βρήκε πιο δύσκολο από ότι περίμενε.Με συστηματική μελέτη-έκοβε σελίδες από τον τεράστιο τόμο για να μπορεί να τις μελετά μεταξύ των ιδιαίτερων μαθημάτων που παρέδιδε-όχι μόνο το κατανόησε αλλά έγινε και ειδικός πάνω σε αυτό.Ο Νεύτων,όποιον δεν κατανοούσε το Principia παρέπεμπε: Πηγαίνετε στον κ. Ντε Μουάβρ, γνωρίζει αυτά τα θέματα καλύτερα από μένα.
Το μαθηματικό έργο του είναι αξιοσημείωτο στην θεωρία πιθανοτήτων και στην τριγωνομετρία.Εκλέχτηκε μέλος της βασιλικής εταιρείας, μέλος μιας επιτροπής που θα διαιτήτευε την μνημειώδη διαμάχη για την πατρότητα του απειροστικού λογισμού ανάμεσα στον Λάιμπνιτς και το Νεύτωνα.Μέλος της ακαδημίας τόσο του Παρισιού όσο και του Βερολίνου. Παρόλα αυτά και παρά τις συστάσεις του Λάιμπνιτς δεν του δόθηκε πότε μια έδρα στο πανεπιστήμιο και παρέμεινε οικοδιδάσκαλος μέχρι το τέλος της ζωής του.Σ
Στο τέλος της ζωής του, ο Μουάβρ παρατήρησε ότι κοιμόταν ένα τέταρτο της ώρας παραπάνω κάθε μέρα,υπολόγισε ότι την 27 Νοέμβριου 1754 θα κοιμόταν 24 ώρες και θα πέθαινε. Όπως και έγινε …