Οι γεωμαγνητικοί πόλοι δεν είναι κατά κανέναν τρόπο σταθερά σημεία στον ορίζοντα, αλλά βρίσκονται σε μια διαρκή κίνηση.
Από την πρώτη φορά που καταγράφηκε από την επιστήμη στη δεκαετία του 1830, ο βόρειος μαγνητικός πόλος έχει διανύσει κάπου 2.250 χιλιόμετρα στις βόρειες παρυφές του βόρειου ημισφαιρίου, κινούμενος από τον Καναδά προς τη Σιβηρία.
Από το 1990-2005 μάλιστα ο ρυθμός της κίνησής του αυξήθηκε τρομακτικά, από λιγότερο από 15 χιλιόμετρα τον χρόνο στα 50-60 χιλιόμετρα εκείνο το διάστημα.
Μια νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature Geoscience», ισχυρίζεται πως αυτή η κίνηση του βόρειου μαγνητικού πόλου εξηγείται από την ύπαρξη δυο θυλάκων με λιωμένο υλικό στο εσωτερικό του πλανήτη, στον Καναδά και τη Σιβηρία, που επιφέρουν τεράστιες αλλαγές στο γεωμαγνητικό πεδίο.
Αυτοί οι θύλακες επηρεάζουν τον προσανατολισμό του μαγνητικού πεδίου της Γης, άρα και τις θέσεις των δύο μαγνητικών πόλων. Μεταξύ 1970-1999, μας λέει πάντα η μελέτη, ο θύλακας του Καναδά απώλεσε τη δύναμη που εξασκούσε στη μαγνητόσφαιρα, κάνοντας τον βόρειο μαγνητικό πόλο να κινείται πια προς την κατεύθυνση της Σιβηρίας.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από τους δορυφόρους της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας, καθώς η παρακολούθηση του μαγνητικού πεδίου της Γης είναι αποφασιστικής σημασίας παράγοντας για τις επικοινωνίες και τις υπηρεσίες γεωεντοπισμού…
