Τον περασμένο Μάρτιο, ο Μπόρις Τζόνσον και η κυβέρνηση του πήραν μια απόφαση για τον τρόπο εισαγωγής των μαθητών στα πανεπιστήμια της χώρας, που εκτός βρετανικών συνόρων, πέρασε στα ψιλά:
Λόγω της πανδημίας και της διακοπής των μαθημάτων ακυρώνονταν οι εισαγωγικές εξετάσεις και για την είσοδο των μαθητών στα πανεπιστήμια θα λαμβάνονταν υπόψη βαθμολογικές προβλέψεις, δηλαδή «οι βαθμοί που το αρμόδιο εκπαιδευτικό συμβούλιο και οι καθηγητές πιστεύουν ότι θα έπαιρναν οι μαθητές αν γίνονταν κανονικά οι εξετάσεις».
Οι βαθμοί αυτοί, σύμφωνα με τις τότε ανακοινώσεις «διαμορφώνονται με βάση μια σειρά από στοιχεία και δεδομένα συμπεριλαμβανομένων διαγωνισμάτων και άλλου είδους αξιολογήσεων»
Ο άδικος αλγόριθμος
Τελικά η εισαγωγή των υποψηφίων στα πανεπιστήμια της χώρας αποφασίστηκε ότι θα γίνει με βάση έναν μαθηματικό αλγόριθμο που βασίζεται κυρίως στις «επιδόσεις» του κάθε σχολείου σε εισαγωγικές εξετάσεις προηγούμενων ετών, σε φετινά τεστ των υποψηφίων καθώς και στις βαθμολογικές προβλέψεις των δασκάλων τους.
Πρώην επικεφαλής του Ofsted, του ελεγκτικού οργάνου των βρετανικών σχολείων, δήλωσε πως το συγκεκριμένο σύστημα είναι «ένα χάος» και ότι θα οδηγήσει σε «τεράστιες αδικίες»
Τα αποτελέσματα στην Αγγλία αναμένονται σήμερα, αλλά τα αποτελέσματα που ήδη ανακοινώθηκαν στη Σκωτία δείχνουν ότι οι βαθμοί που προβλέπουν οι δάσκαλοι υφίστανται μεγάλη μείωση από τα υπόλοιπα δεδομένα του αλγόριθμου, με τους μαθητές των φτωχώτερων περιοχών, προφανώς λόγω των μη ευνοϊκών επιδόσεων του σχολείου τους, να υφίστανται τις μεγαλύτερες μειώσεις. Σύμφωνα με ήδη υπάρχουσες μελέτες, στην Αγγλία το 40% των βαθμών που έχουν επιλέξει οι καθηγητές αναμένεται να υποστούν μείωση. Πρόκειται λοιπόν για μια ξεκάθαρη περίπτωση συστημικού ρατσισμού.
Ο βρετανικός συστημικός ρατσισμός
Στις περιοχές γύρω από τα λεγόμενα «καλά» δημοσία σχολεία, τα σχολεία δηλαδή που έχουν καλύτερες εγκαταστάσεις, ικανότερους δασκάλους και οι μαθητές τους έχουν διαχρονικά καλύτερες επιδόσεις στις εισαγωγικές εξετάσεις, τα ενοίκια των σπιτιών είναι λόγω ζήτησης υψηλότερα. Είναι λογικό όλοι να θέλουν να ανήκουν στην περιφέρεια ενός καλού δημόσιου σχολείου. Έτσι οι φτωχότεροι αναγκάζονται να στείλουν τα παιδιά τους σε χειρότερα σχολεία, φθηνότερων περιοχών.
Φέτος λοιπόν, που το ιστορικό αποτελεσμάτων του κάθε σχολείου παίζει κυρίαρχο ρόλο, το αν θα περάσει στο πανεπιστήμιο ένας μαθητής δεν κρίνεται από την επίδοσή του, αλλά από το πόσο ακριβό ενοίκιο σπιτιού πληρώνουν οι γονείς του.
Η πρόβλεψη βαθμολογίας και οι φυλετικές προκαταλήψεις
Από την άλλη πλευρά και στο σύστημα πρόβλεψης βαθμών, που δεν είναι κάτι καινούριο για το βρετανικό εκπαιδευτικό σύστημα, ελλοχεύει ο κίνδυνος εκδήλωσης μεγάλων ανισοτήτων.
Όπως αναφέρει ο Independent, σύμφωνα με έρευνα του University College London’s Institute, μόνο το 16% των βαθμολογιών που είχαν προβλεφθεί από τους δασκάλους, ανταποκρίνονταν τελικά στις πραγματικές ικανότητες των μαθητών, ενώ μόλις 1 στους 6 αιτούντες σε πανεπιστήμιο παίρνει τελικά τους βαθμούς που είχε προβλεφθεί ότι θα έπαιρνε.
Πηγή: aljazeera.com
Η «αστοχία» μάλιστα αυτή πλήττει πολύ περισσότερο τους μαύρους μαθητές. Σύμφωνα με έρευνα του 2011, η μεγαλύτερη αστοχία στις προβλέψεις αφορούσε αυτούς. Μόνο το 39.1% των προβλέψεων που αφορούσαν μαύρους μαθητές επαληθευόταν από τις πραγματικές επιδόσεις των μαθητών, όταν το αντίστοιχο ποσοστό για λευκούς μαθητές έφτανε στο 53%.
Το κακό βέβαια βρίσκεται βαθύτερα…Στην αρνητική προκατάληψη που υπάρχει στη βρετανική εκπαίδευση εις βάρος των μαύρων μαθητών, η οποία επηρεάζει κάθε τους στιγμή στο σχολείο. Από το πώς αντιμετωπίζονται πειθαρχικά κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής χρονιάς μέχρι το πώς αξιολογείται η δουλειά τους.
Το εκπαιδευτικό thinktank Centre For Education and Youth (Κέντρο για την Εκπαίδευση και τη Νεότητα) διαπίστωσε πως οι μη μαύροι δάσκαλοι (σύμφωνα με κρατικά στοιχεία, οι λευκοί βρετανοί δάσκαλοι αντιστοιχούν στο 85,9% των δασκάλων) τείνουν να έχουν χαμηλότερες προσδοκίες για τους μαύρους μαθητές τους και είναι πιθανότερο να κρίνουν αρνητικά ή να τιμωρήσουν αυστηρότερα μαθητές που προέρχονται από κάποια εθνική μειονότητα.
Η κυβερνητική υπαναχώρηση
Η προδιαγεγραμμένη αποτυχία του τόσο άδικου αλγορίθμου επιβεβαιώθηκε λίγες ημέρες πριν στη Σκωτία.
Η τοπική αρμόδια εξεταστική επιτροπή χρησιμοποιώντας κυρίως τις παλαιότερες επιδόσεις των σχολείων στις εισαγωγικές εξετάσεις, ανακοίνωσε ότι προχώρησε σε μείωση της βαθμολογίας που είχαν προβλέψει οι δάσκαλοι για τους φετινούς υποψηφίους.
Η μείωση αυτή αφορούσε τη βαθμολογία 124.000 μαθητών, σχεδόν του 1/4 των σκωτσέζων υποψηφίων. Οι μαθητές και οι δάσκαλοι αντέδρασαν με μεγάλες διαδηλώσεις, αναγκάζοντας την σκωτσέζικη κυβέρνηση, την Τρίτη το απόγευμα, να δώσει εντολή στην εξεταστική επιτροπή να αποκαταστήσει τις βαθμολογίες των μαθητών με βάση τις προβλέψεις των δασκάλων τους. Μάλιστα ο σκωτσέζος υπουργός εκπαίδευσης αναγκάστηκε να ζητήσει από τους μαθητές συγγνώμη.
Πηγή: ft.com
Οι «σεισμικές» αυτές δονήσεις έφτασαν φυσικά ως το Λονδίνο, η βρετανική κυβέρνηση όμως προσπάθησε να διορθώσει το μεγάλο της λάθος, με ένα ακόμα.
Ο βρετανός υπουργός Παιδείας Γκάβιν Γουίλιαμσον, στο «παραπέντε» της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων ανακοίνωσε ότι όποιος μαθητής κρίνει ότι τα αποτελέσματα τον αδικούν, θα μπορεί να αντικαταστήσει τη βαθμολογία του αλγόριθμου με τη βαθμολογία που είχε στις δοκιμαστικές εξετάσεις που έδωσε μέσα σε αυτήν τη (λειψή) χρονιά, αρκεί τα διαγωνίσματα αυτά να έχουν γίνει υπό συνθήκες εξετάσεων και να έχουν «επικυρωθεί» από το σχολείο.
Η απόφαση αυτή έφερε έντονες αντιδράσεις Από τη μία ο τρόπος διεξαγωγής των δοκιμαστικών εξετάσεων μέσα στη χρονιά διαφέρει πολύ από σχολείο σε σχολείο, ενώ από την άλλη πολλά ήταν τα σχολεία που επέλεξαν λόγω κοροναϊού να μη κάνουν δοκιμαστικές εξετάσεις.
«Αν η κυβέρνηση ήθελε να αλλάξει το σύστημα, θα έπρεπε να διαθέσει τουλάχιστον λίγες ημέρες για να συζητήσει τις επιλογές που υπάρχουν, αντί να σπεύσει σε μία πανικόβλητη και χαοτική αντίδραση», δήλωσε ο γενικός γραμματέας της Ένωσης Διευθυντών Σχολείων και Κολλεγίων, Τζοφ Μπάρτον.
«Και τι θα γίνει με τα σχολεία που είχαν προγραμματίσει τις δοκιμαστικές τους εξετάσεις αργότερα; Τι θα γίνει με τους μαθητές που δεν είχαν προετοιμαστεί και τόσο καλά για εκείνα τα τεστ και τι συμβαίνει με την αξιοπιστία των ίδιων των δοκιμαστικών τεστ γενικά; Είναι μια απόφαση στο πόδι λόγω της ‘αναστροφής’ που έγινε στη Σκωτία», αναφέρει ο Τζουλς Γουάιτ, διευθυντής σχολείου στο West Sussex.
Ο αρχηγός των Εργατικών, Κίρ Στάρμερ μίλησε για ένα «απόλυτο φιάσκο», ενώ η υπουργός Πανεπιστημίων, Μισέλ Ντόουνλαν, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά το χάος, ζήτησε από τους πρυτάνεις να φανούν επιεικείς και να δεχθούν όσους περισσότερους μαθητές μπορούν, εκφράζοντας τον φόβο πως τα φετινά αποτελέσματα δεν θα απεικονίζουν τις πραγματικές δυνατότητες των μαθητών.
Όπως εξάλλου δήλωσε ο διευθυντής ιστορίας ενός μεγάλου εκπαιδευτικού ιδρύματος του Λονδίνου:
«Είναι αδύνατο τα δοκιμαστικά τεστ να αποτελούν δίκαιη απεικόνιση της ικανότητας ενός μαθητή και το να τους προτείνεις την ‘ευκαιρία’ να διαλέξουν ανάμεσα σε αυτά και ενός μέσου όρου που έβγαλε ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής είναι άδικο και ανεπαρκές. Αυτή η απερίσκεπτη απόφαση θα επηρεάσει αρνητικά τις ζωές χιλιάδων νέων ανθρώπων. Είναι μια εθνική προσβολή»
Συζητώντας πάντως για το συγκεκριμένο θέμα, με ανθρώπους που ζουν στη Βρετανία τούς ακούς να αναρωτιούνται για το «πώς είναι δυνατόν να τα έκανε πάλι θάλασσα, η κυβέρνηση της πάλαι ποτέ βρετανικής αυτοκρατορίας», άποψη που αποτυπώνεται και στα βρετανικά social media…
πηγή: https://www.in.gr/
