Ο αστροφυσικός και επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, Διονύσης Σιμόπουλος μίλησε για τη μάχη που δίνει με τον καρκίνο – «Δεν το ανακοίνωσα για να με λυπηθεί κανείς – εδώ δεν λυπάμαι εγώ τον εαυτό μου – αλλά βοηθήθηκε κόσμος» – Τι είπε για την επιστήμη της Αστροφυσικής
«Δεν το ανακοίνωσα για να με λυπηθεί κανείς – εδώ δεν λυπάμαι εγώ τον εαυτό μου – αλλά βοηθήθηκε κόσμος. Δεν ξέρω που είναι ο φόβος», είπε, σημειώνοντας ότι ακολούθησε τις πιεστικές παροτρύνσεις δυο φίλων του γιατρών, οι οποίοι του ζήτησαν να δημοσιοποιήσει την περιπέτειά του, προκειμένου – επειδή είναι γνωστός – να βοηθήσει ανθρώπους που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. «Σε αυτά τα 3 χρόνια που έχουν περάσει, έχω πάρει μηνύματα από ανθρώπους από όλη Ελλάδα που έχουν βοηθηθεί. Οπότε για αυτό και μόνο άξιζε», δήλωσε. «Ο καρκίνος στο πάγκρεας είναι πάρα πολύ δύσκολος. Όταν μου ανακοινώθηκε από τους γιατρούς, σκέφτηκα ότι θα έχω 2-3 μήνες ζωής, το πολύ. Ο γιατρός μου είπε αν δεν κάνω τίποτα θα ζήσω 6 μήνες, και αν κάνω αυτά που πρέπει θα ζήσω παραπάνω. Έχουν περάσει 3 χρόνια από τότε, κι εγώ ακόμα ζω και βασιλεύω και πιστεύω ότι θα δω και την τέλεια ανακαίνιση του πλανηταρίου το 2023», επεσήμανε.
Ερωτηθείς για το πού θα έδινε ο ίδιος το «χρυσό μετάλλιο» της πιο εντυπωσιακής ανακάλυψης στην επιστήμη της Αστροφυσικής, ο κ. Σιμόπουλος είπε ότι θα το έδινε στην απρόσμενη ανακάλυψη του 1998, ότι το σύμπαν διαστέλλεται επιταχυνόμενο, δηλαδή, αντί να επιβραδύνεται, επί 6-7 δισεκατομμύρια χρόνια έχει πατήσει «γκάζι» και αυτό έχει πολλές επιπτώσεις και για το μέλλον, για το πού πάει το σύμπαν. «Το σύμπαν έχει ηλικία 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια, και βρισκόμαστε ακόμη στα πρώτα βήματα, στην άνοιξη. Αν παίρναμε τη ζωή ενός ανθρώπου και τη μεταφέραμε στη διάρκεια της ζωής ενός σύμπαντος, βρισκόμαστε στο πρώτο μικροδευτερόλεπτο της ύπαρξης του σύμπαντος, παρά το ότι έχουν περάσει σχεδόν 14 δισεκατομμύρια χρόνια. Έχουμε ακούσει το πρώτο κλάμα του μωρού», ανέφερε χαρακτηριστικά, υπογραμμίζοντας ότι «από το 1965 μέχρι σήμερα, οι γνώσεις μας για το σύμπαν έχουν αυξηθεί κατά 1,2 δισεκατομμύρια φορές».
«Οι γνώσεις που έχουμε για το σύμπαν, είναι απειροελάχιστες. Γνωρίζουμε ότι αποτελείται από περίπου από 1 τρισεκατομμύριο γαλαξίες και κάθε ένας αποτελείται από 100 – 200 δισεκατομμύρια αστρικά συστήματα, και όλα αυτά που βλέπουμε, αποτελούν το 5% των συστατικών του σύμπαντος. Γιατί το 26% είναι από υλικά που βλέπουμε ότι υπάρχουν, αλλά δεν ξέρουμε από τι αποτελείται. Επίσης, η επιτάχυνση της διαστολής του σύμπαντος οφείλεται σε μια ενέργεια που δεν ξέρουμε τι στο καλό είναι, το ονομάσαμε «σκοτεινή ενέργεια» και αποτελεί το 69% των συστατικών του σύμπαντος. Δηλαδή το 95% των συστατικών του σύμπαντος μας είναι άγνωστο. Οπότε δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα για το σύμπαν», παραδέχθηκε ο αστροφυσικός.
Αναφορικά με το ποιο θεωρεί ως «ιερό δισκοπότηρο» της Αστροφυσικής, επεσήμανε ότι «θα ήθελα πριν φύγω από το μάταιο τούτο κόσμο, να έχω μια απάντηση για το τι είναι αυτό που ονομάζουμε «Σκοτεινή ύλη» ή «Σκοτεινή Ενέργεια», να μάθουμε δηλαδή το 95% του σύμπαντος».
«Αν στείλουμε ένα μήνυμα σε έναν άλλο διαστημικό πολιτισμό θα χρειαστεί να φτάσει το μήνυμα 2.000 χρόνια και άλλα 2.000 χρόνια να μας απαντήσουν. Δεν ξέρουμε πώς θα αντιμετωπίσει ο ανθρώπινος παράγοντας μια διαπίστωση ότι δεν είναι μόνος του στο σύμπαν», είπε χαρακτηριστικά, λέγοντας πώς ο ίδιος θεωρεί ως πιο πιθανή έκφανση των εξωγήινων τη φιγούρα του Ε.Τ, στην ομώνυμη ταινία, «παρά όλα τα άλλα τέρατα, στις ταινίες του Χόλιγουντ».
Ο ίδιος αποκάλυψε ότι αγαπημένη μου ταινία επιστημονικής φαντασίας είναι το «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος, λόγω του Κιούμπρικ, και του Άρθουρ Κλαρκ, λέγοντας μάλιστα ότι την είδε πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1968, στο μήνα του μέλιτος στο Μαϊάμι. Πρόσθεσε, δε, ότι ο συνθέτης Βαγγέλης Παπαθανασίου του είχε πει για τη μουσική στην ταινία Blade runner, ότι δεν δημιουργεί αυτός τις μουσικές, αλλά «οι μουσικές προϋπάρχουν εκεί έξω και εγώ είμαι ένα είδος μέσου, το οποίο υλοποιεί αυτές τις μουσικές».
Επίσης, ο κ. Σιμόπουλος συμβούλευσε τους νέους να αγαπούν το επάγγελμά τους και να το κάνουν καλά. «Ο καθένας κάνει το επάγγελμά του χόμπι, αν το αγαπά πολύ. Ακόμα και αν έβαφα παπούτσια θα ήθελα να είμαι ο καλύτερος βαφέας. Αυτό συμβουλεύω τα παιδιά μου και τους νέους», υπογράμμισε.