Είναι έτοιμος ο έφηβός μου για το Πανεπιστήμιο; Είναι η ερώτηση που κάνουν όλοι οι γονείς όταν το παιδί τους τελειώνει το Λύκειο και είναι προ των πυλών για την εισαγωγή του στην ανώτατη εκπαιδευτική βαθμίδα. Τι γίνεται αν το παιδί σας δεν είναι αρκετά υπεύθυνο για να πάει στο Πανεπιστήμιο;
Υπάρχουν σημάδια, λένε οι ειδικοί, που δείχνουν αν ο τελειόφοιτός σας δεν είναι έτοιμος για αυτό το σημαντικό βήμα. Γι’ αυτό υπάρχει και οδηγός για την προετοιμασία των παιδιών -που γίνεται σταδιακά στη διάρκεια της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας- ώστε να μπορέσουν να κάνουν με επιτυχία τη μετάβαση προς το Πανεπιστήμιο.
1. Συναισθηματική ετοιμότητα
Η πρώτη ερώτηση είναι, αν είναι συναισθηματικά έτοιμος, εξηγεί ο Dr. Mack Bowers, PhD, διευθυντής του συμβουλευτικού κέντρου του Πανεπιστημίου Georgia Tech, στo WebMD.
Είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά να γνωρίζουν ότι στη ζωή κάνουμε λάθη. «Στη ζωή σκοντάφτουμε, πέφτουμε και όταν συμβαίνει αυτό πώς τα επηρεάζει συναισθηματικά; Τι γίνεται στην καθημερινότητα τους, πώς αντιδρούν για παράδειγμα όταν δεν τα πηγαίνουν όσο καλά θα ήθελαν σε ένα διαγώνισμα; Εχουν την ικανότητα να το ξεπεράσουν και να συνεχίσουν; Και ταυτοχρόνως να είναι ανεξάρτητα;», λέει η Mahlet Endale.
Οι γονείς πρέπει να προσέχουν να μην πιέζουν πολύ τα παιδιά τους, να μην περιμένουν να τα κάνουν όλα, πάντα, τέλεια γιατί αυτή δεν είναι μια ρεαλιστική προσδοκία, λέει ο Bowers. «Πολλά παιδιά θα αναλάβουν να το κάνουν, θα γίνουν τελειομανή και μετά θα είναι δύσκολο γι’ αυτά να βιώσουν οποιαδήποτε απογοήτευση ή αποτυχία. Επιτρέψτε τους κατά καιρούς να μην επιτύχουν, να αποτύχουν, να δουν πώς θα το διαχειριστούν. Ενθαρρύνετέ τους να προσπαθήσουν ξανά. Είναι μέρος της ζωής», προσθέτει.
2. Δεξιότητες ζωής
Η δεύτερη ερώτηση αφορά τα βασικά της διαχείρισης της ζωής. Σηκώνονται μόνοι τους για να πάνε στο σχολείο; Είναι ικανοί να βάλουν πλυντήριο για να πλύνουν τα ρούχα τους; Ξέρουν να μαγειρεύουν; Γνωρίζουν πού είναι το κέντρο υγείας; Ξέρουν πώς να κλείσουν ραντεβού με γιατρούς;
«Υπάρχουν κάποιες αποφάσεις που καλούνται να πάρουν για πρώτη φορά. Για παράδειγμα, η ανάμειξη φαρμάκων και ποτού. Αν δεν έχει γίνει αυτή η κουβέντα από το σπίτι και κληθούν να πάρουν την απόφαση μόνοι τους. Πώς θα κινηθούν;», λέει η Endale.
«Οι γονείς πρέπει να επιτρέπουν σταδιακά στα παιδιά τους να είναι ανεξάρτητα ώς έναν βαθμό, να τους επιτρέπουν να λύνουν τα προβλήματά τους», σημειώνει ο Bowers.
3. Διαχείριση χρόνου
Η τρίτη ερώτηση αφορά τις δεξιότητες διαχείρισης χρόνου.
«Οι γονείς πρέπει να δώσουν σημασία στο κομμάτι αυτό που αφορά οτιδήποτε, από το να φτάνουν στην ώρα τους σε ραντεβού, να προγραμματίζουν τις εργασίες τους κοκ. Ολα αυτά που μόλις φτάσουν τα παιδιά στο Πανεπιστήμιο θα ενταθούν», λέει η Endale.
Οταν ξέρεις τις ευθύνες σου, τις έχεις υπό έλεγχο και μπορείς να χωρέσεις δραστηριότητες που σου αρέσουν και σε θρέφουν, αυτό είναι το κλειδί για την καλή ποιότητα ζωής, προσθέτει.
«Είναι από τις βασικές δεξιότητες ζωής που μπορεί να κάνουν όλη τη διαφορά από το να έχεις μια πολύ αγχωτική ζωή με το να έχεις μια διαχειρίσιμη ζωή», επισημαίνει ο Bowers.
4. Αυτοπειθαρχία
Η τέταρτη ερώτηση αφορά την αυτοπειθαρχία. Είναι πολύ βοηθητικό ο μαθητής να έχει εκτεθεί σε σκληρή δουλειά και να είναι άνετος μέσα σε αυτό το πλαίσιο, εξηγεί η Endale.
Στο Πανεπιστήμιο υπάρχει αρκετή πίεση των συνομηλίκων γύρω από διάφορα ζητήματα, όπως για παράδειγμα το αλκοόλ, λέει ο Bowers. Είναι σημαντικός ο τρόπος που τα παιδιά στέκονται απέναντι σε αυτή την πίεση.
«Εχουν την πειθαρχία να πουν όχι όταν όλοι οι φίλοι τους πηγαίνουν σε ένα πάρτι αλλά ξέρουν ότι έχουν να γράψουν διαγώνισμα την επόμενη μέρα;», προσθέτει.
«Υπάρχουν πράγματα που οι γονείς θα πρέπει να θέλουν τα παιδιά τους να κάνουν μόνα τους όσο πλησιάζουν το Πανεπιστήμιο, ώστε να ξέρουν τι και πώς είναι αυτό, να γνωρίζουν πώς να κάνουν αυτές τις συζητήσεις, πώς να λένε όχι σε ό,τι είναι αποπροσανατολιστικό ή μπορεί να τους δημιουργήσει προβλήματα», λέει η Endale.
5. Πότε να ζητήσω βοήθεια
Η πέμπτη ερώτηση που βοηθάει τα παιδιά να είναι επιτυχημένα είναι να γνωρίζουν τους πόρους τους και να ξέρουν πότε να ζητήσουν βοήθεια, λέει η Endale.
«Οι γονείς πρέπει να έχουν τα μάτια τους ανοιχτά για τα σημάδια που μπορεί να δείχνουν ότι ο έφηβος έχει υπερβολικό στρες, όπως για παράδειγμα όταν δεν πηγαίνει στα μαθήματα ή ξοδεύει πολύ χρόνο στο δωμάτιό του να κοιμάται», σημειώνει ο Bowers.
«Οταν διαπιστώσετε ότι το στρες επηρεάζει την καθημερινότητά τους είναι εντάξει να παρέμβετε και να πείτε “άφησέ με να σε βοηθήσω”», συμπληρώνει η Endale.
5 σημεία!
▶ Δεν χρειάζεται να έχουν κατακτήσει 100% τα παραπάνω σημεία. Χρειάζεται να είναι αποτελεσματικά αρκετά στους τομείς αυτούς ώστε να είναι ανεξάρτητα και να επιτύχουν όταν φύγουν για το Πανεπιστήμιο.
▶ Δεν υπάρχουν απλές απαντήσεις. Είναι σημαντικό να κρατάμε ανοιχτό το μυαλό μας όσον αφορά το μέλλον των παιδιών μας και συγκεκριμένα τι θέλουν να κάνουν στο μέλλον τους και να τα αφήσουμε να το εξερευνήσουν μόνα τους. Πρέπει αυτή να είναι μια ανοιχτή συζήτηση μαζί τους.
▶ Υπάρχουν πάρα πολλές επιλογές: Κάποια παιδιά χρειάζονται έναν χρόνο μετά το Λύκειο να σκεφτούν και να προετοιμαστούν για το Πανεπιστήμιο, άλλα χρειάζονται να συνεχίσουν να μένουν στο σπίτι με την οικογένειά τους τον πρώτο ή και τον δεύτερο χρόνο του Πανεπιστημίου.
▶ Δεν είναι φτιαγμένα όλα τα παιδιά για το Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο δεν είναι αναγκαία η μόνη λύση.
▶ Κάντε μια αξιολόγηση και κάντε αυτή τη συζήτηση με το παιδί σας δημιουργώντας ένα πλάνο για τη διερεύνηση και ενδυνάμωση των δεξιοτήτων του και να ξέρει πότε και από ποιον να ζητήσει βοήθεια.
ΠΗΓΗ: WEBMD www.webmd.com μέσω της efsyn.gr
