Το Voyager 1 της NASA, ένα έμβλημα της ανθρώπινης ευρηματικότητας και περιέργειας, αντιμετωπίζει σήμερα σημαντικές προκλήσεις καθώς συνεχίζει το 46χρονο ταξίδι του στα βάθη του διαστήματος.
Ωστόσο ο ανιχνευτής, ο οποίος υπήρξε ακρογωνιαίος λίθος στην κατανόησή μας για τις εξωτερικές περιοχές του Ηλιακού μας Συστήματος, αντιμετωπίζει τώρα σημαντικά προβλήματα επικοινωνίας με τους μηχανικούς της NASA να μην μπορούν να αντιμετωπίζουν ένα περίπλοκο πρόβλημα δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά.
O Voyager 1, βρίσκεται σε απόσταση 22 ωρών φωτός από τη Γη και ταξιδεύει στο διάστημα με ταχύτητα 61.500 χ.α.ω. και το πλησιέστερο άστρο το Proxima Centauri βρίσκεται σε απόσταση 4,2 ετών φωτός, το οποίο θα φτάσει περίπου σε 73.755 χρόνια με την ταχύτητα αυτή.
Έχοντας εκτοξευτεί το 1977, αποστολή του βολιστήρα Voyager 1 ήταν να συλλέγει και να μεταδίδει δεδομένα σχετικά με τη μετάβαση μεταξύ της ηλιόσφαιρας —της περιοχής που κυριαρχείται από το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου και τον ηλιακό άνεμο— και το διαστρικό μέσο.
Αυτή η αποστολή έχει προσφέρει ανεκτίμητες γνώσεις για τη φύση του Ηλιακού μας Συστήματος και τα όριά του με την απεραντοσύνη του διαστρικού χώρου.
Ωστόσο, πρόσφατες ενημερώσεις από τη NASA δείχνουν ότι το σύστημα δεδομένων πτήσης του (FDS) «δεν επικοινωνεί σωστά».
Αυτή η δυσλειτουργία είχε ως αποτέλεσμα το Voyager 1 να μην μπορεί να στείλει χρήσιμες πληροφορίες πίσω στη Γη. Ο ανιχνευτής συνήθως μεταδίδει δεδομένα σε ένα πακέτο δυαδικού κώδικα, αλλά έχει κολλήσει μεταδίδοντας μοτίβα που είναι ουσιαστικά ανεξήγητα.
Η ομάδα του Voyager, που βασίζεται στη Γη, έχει εντοπίσει το δυσλειτουργικό όργανο, αλλά αντιμετωπίζει το δύσκολο έργο της εξ αποστάσεως αντιμετώπισης προβλημάτων.
Μια πρόσφατη προσπάθεια επανεκκίνησης του FDS και επαναφοράς του στην κατάσταση πριν από την έκδοσή του ήταν ανεπιτυχής, με το διαστημόπλοιο να μην έχει τη δυνατότητα να αποστείλει αξιοποιήσιμα δεδομένα.
Η πολυπλοκότητα του ζητήματος επιδεινώνεται από το γεγονός ότι οι λύσεις απαιτούν συχνά την ανάγνωση εγχειριδίων πολλών δεκαετιών, γραμμένων από μηχανικούς που δεν μπορούσαν να προβλέψουν τις προκλήσεις που προκύπτουν σήμερα.
Αυτή η κατάσταση υπογραμμίζει την αξιοσημείωτη μακροζωία και την ανθεκτικότητα των ανιχνευτών Voyager 1 και 2. Αυτά τα διαστημόπλοια που εκτοξεύτηκαν πριν από τέσσερις δεκαετίες δεν αναμενόταν να διαρκέσουν τόσο πολύ ή να ταξιδέψουν τόσο μακριά.
Η τρέχουσα κατάσταση του Voyager 1 υπογραμμίζει επίσης τις προκλήσεις της εξερεύνησης στο βαθύ διάστημα. Καθώς τα διαστημόπλοια κινούνται πιο μακριά από τη Γη, αντιμετωπίζουν περιβάλλοντα και καταστάσεις που μπορεί να είναι δύσκολο να προβλεφθούν και να ανταποκριθούν. Οι τεράστιες αποστάσεις σημαίνουν ότι οι καθυστερήσεις επικοινωνίας είναι σημαντικές και η απομακρυσμένη αντιμετώπιση προβλημάτων γίνεται μια περίπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία.
Πάντως σύμφωνα με ειδικούς η βλάβη αυτή μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους.
Καταστροφή δεδομένων ή παρεμβολές: Ο διαστρικός χώρος είναι γεμάτος με διάφορες ακτινοβολίες και σωματίδια που μπορούν να παρεμβαίνουν στα σήματα. Αυτή η παρέμβαση μπορεί να προκαλέσει φθορά στα δεδομένα που μεταδίδονται, οδηγώντας σε δυσκολία στην ερμηνεία τους.
Δυσλειτουργία εξοπλισμού: Το Voyager 1 λειτουργεί για εξαιρετικά μεγάλο χρονικό διάστημα (από το 1977). Με τα χρόνια, ορισμένα από τα εξαρτήματά του μπορεί να έχουν αλλοιωθεί, οδηγώντας σε περιστασιακά σφάλματα ή δυσλειτουργίες στον εξοπλισμό μετάδοσης.
Προκλήσεις επικοινωνίας: Δεδομένης της τεράστιας απόστασης μεταξύ του Voyager 1 και της Γης, η ισχύς του σήματος μειώνεται σημαντικά. Αυτό το εξασθενημένο σήμα θα μπορούσε να οδηγήσει σε απώλεια δεδομένων ή υποβάθμιση κατά τη μετάδοση.
