Ένας χαλίφης, λίγο πριν πεθάνει, αποφάσισε να αφήσει ως κληρονομιά το χαλιφάτο στους δύο γιους του.
Ο χαλίφης όμως, δεν ήθελε να μοιράσει το χαλιφάτο του, αλλά να το αφήσει εξ΄ ολοκλήρου σε έναν από τους δύο γιους του.
Για να αποφασίσει λοιπόν ο χαλίφης σε ποιον από τους δύο γιους του θα αφήσει το χαλιφάτο, τους κάλεσε και τους είπε, να πάρει ο καθένας την καμήλα του και να πάνε μαζί στο κέντρο της ερήµου, για να κάνουν έναν αγώνα δρόµου µε τις καµήλες τους προς το χαλιφάτο.
Τους ανακοίνωσε όµως πως χαλίφης θα γίνει αυτός που η καµήλα του θα τερµατίσει δεύτερη!
Πράγματι, οι δυο γιοί πήγαν με τις καµήλες τους στην έρηµο, αλλά δεν ξεκινούσε κανείς για την επιστροφή.
Πολύ προßληµατισµένοι, ßλέπουν έναν σοφό ασκητή και σκέφτηκαν να ρωτήσουν τη γνώµη του για το πως θα λύσουν το πρόßληµά τους.
Ο σοφός άντρας τους ψιθυρίζει κάτι και αµέσως αυτοί καßαλάνε τις καµήλες κι αρχίζουν να τρέχουν προς το χαλιφάτο.
Τι τους είπε ο ασκητής;
Θα αλλάξουν τις καμήλες , όχι την ιδιοκτησία τους και ο αγώνας , απο αγώνας καθυστέρησης , θα γίνει αγώνας ταχύτητας και ο ιδιοκτήτης της καμήλας που θα βγει δεύτερη θα είναι ο νικητής .
Τους είπε ν’ αλλάξουν καµήλες, οπότε θα κερδίσει αυτός που θα τερματίσει πρώτος (διότι η καμήλα του θα είναι δεύτερη αφού θα την έχει ο άλλος).
Μια σκέψη :
Λίγο πριν τον τερματισμό, ο αναβάτης κατεβαίνει από την καμήλα. Πιάνει το χαλινάρι και τερματίζει αυτός πρώτος και η καμήλα δεύτερη.
Να ανταλλάξουν καμήλες.
Αν δε βιαστουν, ο χαλιφης θα πεθάνει και δεν θα αφησει σε κανεναν την περιουσια του, μιας και δεν θελει να τη μοιρασει εξ αδιαιρετου.